Ainara
Larrañaga: "Haurren egunerokoan ahalik eta errendimendu onena lortzea
ahalbideratzen dugu"
Ainara
Larrañaga aretxabaletarrak haurren garapenean lan egiten duen Garatu zentroa
ireki berri du Eibarren, beste bi lagunekin batera. Terapeuta okupazionala da
Larrañaga. Terapiak haurren garapenean duen eragina azaldu digu.
Terapia
okupazionala ikasi, eta ordutik hona lanean zabiltza.
2005ean
amaitu nuen karrera. Ondoren, neuro-errehabilitazioan hasi nintzen. Urte pare
bat egin nituen arlo horretan lanean eta ondoren pediatrian hasi nintzen.
Hainbat lekutan egin dut lan. Azkeneko lau urteak Eusko Jaurlaritzako Hezkuntza
Departamenturako lanean ibili naiz, Berritzegunean. Horiek dira heziketa
laguntza zentroak. Profesional ezberdinak elkartzen gara eta ni hezkuntza
premia bereziko arloan nengoen, beharra duten haurrei laguntzen.
Zer
da terapia okupazionala?
Diziplina
soziosanitarioa da, eta, batez ere, ezgaitasunak dituzten pertsonei zuzendua.
Pediatrian bereziki lantzen dira haurraren okupazioa deitzen direnak. Haurren
okupazioa ulertzen da eguneroko jarduera moduan, eurek etxean egiten
dituztenak: jan, jantzi, eskolako ariketak eta jolasak. Horiek dira haurraren
okupazioak. Okupazio horiek betetzeko behar dituen gaitasunak lantzen dira,
autonomia eta haurraren parte-hartzea bermatzeko. Laguntza produktua
orientatuz, ingurunea egokituz edo ekintza bere haurrari egokituz egokituz ere
haurraren parte-hartzea bideratzen dugu. Hortaz, bi area lantzen ditugu:
batetik, gaitasunak lantzen ditugu; eta bestetik, konpentsatu egiten dugu. Haur
bat bere gaitasun kognitiboan eta sentsorialean mugara iritsi bada, egiten
duguna da konpentsatu.
Zuen
zentroa haurrei zuzendutakoa da?
Bai,
garapen arazoak dituzten haurrei zuzendutakoa da. Ikusi dugu ez dagoela
pediatriara zuzendutako zentrorik; horregatik, ideia izan da Eibarren jartzea
Gipuzkoako puntu guztietatik irisgarri izateko. Zentroa zabaldu dugu garapenean
arazoak dituzten haurrei zuzenduta: garapenean arazoa deitzen diogu ume batek
diagnostiko espezifiko berezi bat duenean; adibidez, garun paralisia edo arreta
defizita. Ezaugarri batzuk dituen umea ere izan daiteke: ume baldarra,
ikasketetan arazoak dituena… horiek ere ulertzen dira garapenerako arazo
moduan. Ume horiei erantzuna emateko zentroa da zabaldu berri duguna.
Gaur
egun zein da umeek duten arazo nagusia?
Gaur egun
hezkuntza arloan asko entzuten den arazoa da arreta defizita, baina esan behar
da askotan gaizki diagnostikatutako arazoa izaten dela. Arreta defizita
erakusten duen manifestazioa kontzentratzeko arazoa izaten da. Baina askotan
arazo bisuomotoreak edo prozesamendu sentsorialeko arazoak izaten dira. Akats
horrek eragiten du gaur egun ume asko diagnostiko horrekin egotea.
Terapia
bitartez arazoak gainditu daitezke?
Haurraren
gaitasunak hobetzen ditugu eta mugak daudenean edo zailtasun bat dagoenean
beste aldaketa batzuk ere egin daitezke: curriculuma aldatu eta jarraibidea
batzuk eman bere ikasketa prozesuan horrenbesteko inpaktua izan ez dezan.
Etxean ere moldatu gaitezke bere gaitasunetara. Baina, bai, nolabait
gainditzeko edo hobetzeko aukera badago.
Terapia
horretan zer lantzen duzue?
Lehenengo
ikusi behar dena da haurraren zailtasunak nondik datozen. Gure taldean hiru
profesional gaude: fisioterapeuta, neuro-psikologoa eta terapeuta. Baloratzen
dugu haurraren gaitasun motorea, kognitiboa, konduktuala, sentsoriala eta
funtzionala. Balorazio hori egin ondoren tratamendu bat planteatzen dugu.
Ikusten dugu ze behar dituen eta planifikazio bat egiten dugu haur horrendako;
adibidez, izan daiteke arreta defizita duen bati integrazio sentsorialeko
tratamendua ematea. Baita ere egiten ditugu taldeko tailerrak, gaitasun
funtzionalak garatzeko. Gainera, irakasleei aholkatzen diegu curriculuma nola
egokitu haur horren errendimendu akademikoa hobetzeko.
Haur
horiek euren egunerokoa egiten dute?
Bai,
gaixotasunaren arabera terapia astean behin, gutxiagotan edo gehiagotan egiten
dugu. Gure intentzioa da haurrak bere bizitza normala eramatea eta hau izatea
laguntza zerbitzu bat.
Terapia
Okupazionala zer da zuretako? Zergatik aukeratu zenuen Terapia ikastea?
Nik argi
neukan osasun arloan lan egin gura nuela, eta nolabait pertsonekin lan egin
gura nuela. Egiten duguna da, pediatriako kasuan adibidez, ahalbideratu haurrek
euren egunerokotasunean ahalik eta errendimendu onena lortzea. Haurrak oso
espresiboak dira, eta lorpenak dauden momentutik asko eskertzen dute.
Nola
esango zenuke garatu dela terapia okupazionala azkeneko urteetan?
Espainiar
estatuan oso berria da baina AEBetan eta Kanadan, esaterako, oso garatuta
dagoen arloa da. Ospitale orokorretan eta anbulatorioetan dago; nik uste dut
hemen izugarrizko atzerapena dugula zentzu horretan. Gaur egun gehien ezagutzen
den perspektiba konpentsatzailea da baina ez dugu ahaztu behar abilezia
garatzen duena ere badagoela. Adibidez, integrazio sentsorialeko abileziak ez
ditu inork lantzen. Gipuzkoan ez dago terapeuta okupazionalik horretan formatua
eta zerbitzu hori ematen duena.
Zein
egoeratan dago gaur egun Terapia okupazionala?
Nahiko
urria da, adibidez Osakidetzak ez dauka pediatrian lan egiten duen terapeuta
okupazionalik.
No hay comentarios:
Publicar un comentario